از درد گریزی نیست نازنین. کوه هم که باشی، درد میکشی. وقتی حتی یک وجب از دامانت، به مردابی گیر کرده باشد.
اولین روزهای 1400
بالاخره 14 فروردین از راه رسید. اونم 14 فروردین از نوع شنبه! البته من از پنجمِ فروردین، سرِ کارم حاضر بودم و مشکلی با امروز ندارم.
سخنرانیِ آخرِ سال
هفته ی دیگه همین موقع داریم آماده میشیم برای تحویلِ سال. باورت میشه؟ یه سالِ دیگه هم گذشت. اما خدا وکیلی این سالِ 99 هم از اون سالها بودا! حسابی از خجالتِ همه در اومد!
از احوالاتِ این روزها تا تغییراتی توی سایت
بیشتر از یک ماهه که چیزی پست نکردم.. راستش منتظر بودم تا کارهای تعمیری و تغییراتی که میخواستم توی سایت بدم، تموم بشه و بعد اقدام به نوشتن پست کنم، اما ظاهرا این قصه سرِ دراز داره و هنوز نمیدونم…
پاییزِ غریب
امسال چه غریب بود پاییز! انگاری هیچکس ازش استقبال نکرد و حالا هم که میخواد بِرِه هیچکس واسه بدرقه نِمیره.. کسی نیست که یه کاسه آب پشتِ سرش بریزه و بگه: خوش اومدی پاییز، زود برگرد، چشم به راهت می…
رادیو دلریش قسمت دوم
چِطِه پسر جون؟! باز کی داغت کرده اینهمه آتیشت تنده امشب؟! نصفِ شبی اومدی زبونِ گلایه ی ما رو باز کنی؟!
رادیو دلریش قسمت اول
مشدی کی بود میگفت دلگیره پاییز؟! اصلا قربونِ دهنش، راست میگفت خب!! دِ آخه این ملت خودشون رو به اون راه میزنن، از چی در برن؟! چه خبرِشونه هی ببین نارِنجیا رو، ببین نارِنگیا رو؟!
صدای دلتنگی
پرسیدی خوبی؟! جواب دادم که: خوبم.. گفتم خوبم، چون نمیخواستم بدونی غمگینم..
دیشب خوابِ تو را دیدم
دیشب خوابت را دیدم.. گریه می کردم.. به گمانم چشمانم با ابرهای بهاری مسابقه گذاشته بودند..
بغضِ بی امان
اومده بود توی حیاطِ آقا جون.. نشستم بقلِ درختِ توت، سرم رو تکیه دادم به درخت.. چشمام رو هم دوختم به آسِمونِ ابری..