تعبیر حالِ بدِ من

حــالِ بَـدِ ایـن روزهـــایم را به چه تعبیـــــر کنـم؟؟!
به هــــوای گرفتـه پاییــز؟!
به آسمـــــانِ ابــری و بـارانی اش یا به درختــانی که بـرگ بـرگ گریــــه می کننـــد ؟!
به روزگــاری که برخلافِ آرزوهــــایم گذشـت یا به آرزوهـــایی که زیـرِ پـاهـایم خِــش خِــش می کننــد؟!
به غــم هایی که ریشــه دوانـده اند در بطـن بطـنِ وجــودم یا به دَرد هــایی که تا ابَـــد دَرد ماندنـد؟!
به دلـی که اسفنــــاک تنگــــــ است یا به دلتنگــــــــــــــی هایی که ماننـدِ خــوره قلــب و روحــم را خــورده است ؟!
امـا نه..
تعبیـــرِ حــالِ بَــــدِ مــــــن به روزهــایِ مهر ماهـــــیِ ایـن پاییــز می مانــد..
به لحظـه ای که بـاز آمـدی و خلـــوتِ تنهـــایی ام را تنهــا تر کــردی و بـاز رفتــی..
به لحظـه ای که دشـتِ دلــم شقــایقِ بودنــت را خالصــانه تمنـا می کرد و دلتنگــــــــــِ آغــوش و بوســـه هایت بـود..
امــا..
مــن به اجبــارِ عقــل، رو به سویِ زندگـیِ دیگـری راهیـــــــــت کـردم..
آری، بدرقــــه اش کـردم..
امـا نه با دستــانی که در دستــانم گــــــره می خـورد!
نه با پـاهایی که سنـگفــرشِ کوچـه بــاغ ها را قـــدم می زد!
نه با صــدایی که از ورای ایـن سیــــــــــــــــــم های فلـزی به مـن جـان مـی داد!
مـن بدرقـــه اش کـردم با دسـتخطـی که تلــخ ترین دسـت نوشتـــــــــــــــــه ام شـد!
آه ای خــدایِ تنهــایی ها..
نمی دانـی چه دردنـــاک است حـالِ امـروزِ مـن..
نمی دانـی چه سخــت اسـت لحظـــه ی خداحافظــی..
لحظـه ای که به اجبـــــارِ ایـن زندگــی، محکــوم به جـــدایی می شـوی!
محکـوم به لِـه کـردنِ برگ های دلـت!
در پاییـزی که تلــخ ترین پاییــزِ زندگیـت شـد!
محبوبم..
وقتـی می گفتـم دیگـر به سـراغِ مـن نیــا، خیـال مکـن فرامــــوشت میکـردم یا دیگـر دوستــت نـداشتم..
نه مهربانــم!
فقـط می دانــستم کسـی که دلــش با مـن نیســت..
کسـی که جسـارتِ عاشقی نـدارد..
نیمــه بـودن هایش..
رفــت و آمــد هایش..
مشکلــی را حـــــل نمی کنـد..
تنهــا دل را تنگـــــــــــــ تـَرم می کنـد..
مـن کسـی را می خواستـــم، تمـام وقــت..
شـش دانگــــــــ..
کـــسی که تمــامِ قلبــش در اســــــــارتِ مـن باشـد..
تعبیــرِ حـالِ بَـدِ مـن “تــویی”..
تـویی که قسمـتِ عشـــقِ مـن نبــودی..
تـویی که روزهــای خوشـت با دیگـری خواهـد بـود و شـب های دلتنگیـــت از آنِ مـن..
مــنی که به خاطـر تـــو تمـام زندگــی را باختـــــــم!
حتـی عشــق را..

پی نوشت

پیر کردی مرا..

رفتنت، نبودنت، خنجر زدنت..

هیچکدام، نه اذیتم کرد و نه برایم سوال شد..

فقط یک “بغض” خفه ام میکند..

چگونه نگاهت کرد که مرا اینگونه تنها گذاشتی؟!