دلم بدجوری هوای بارون کرده

این روزا یه بالشِ گلدارِ کِرِم رنگ، شده همدمِ تنهایی هام!!
این بالشِ گلدارِ کِرِم رنگ، از صدای نامیزونِ قلبم خسته بشه من چی کار کنم؟!
دلم بدجوری هوای بارون کرده..
نمی دونم از کجای این دلم بنویسم..
از هر جا و هر گوشش بنویسم آخرش میرسم به تنهایی!!
آخرش میرسم به دلتنگی!!
دلم خیلی وقته غبار گرفته..
دلم تنگِ بارونه..
دلم تنگِ بی چتر بودنِ زیرِ بارونه..
دلم تنگِ خیس شدن و نم خوردنه..
دلم تنگِ بوی خاکِ بارون خوردست..
ببار..
ببار آسمون که دلم بدجور برا اشکات تنگ شده..
ببار نترس!!
قول میدم اولین قطره ی اشکت توی آغوشِ خودم بیفته..
ببار که تنها منم که معنیِ اشکاتو می فهمم..
تنها تویی که میشوری و غسل میدی دلِ غبار گرفتم رو!!

امروز دلتنگم ولی دلتنگ باران..

می آیدم از دور گاهی زنگ باران..

اینجا کویرِ سالــــهای آتش و سوز..

انگار می آید نوای چنگ باران..

دل خسته از صدها سوالِ بی جواب است..

دل را جوابــی دِه خدا ! همرنگ بــــاران..

این پنجره، احساس تلخی دارد از هجر..

بشکن سرِ این درد را با سنگ باران..

آهنگ دل در خشکسالی سوخت آری..

رحمی کن و امشب بزن آهنگِ باران..

دلتنگِ بارانم

دلتنگِ بارانم، دلتنگِ زیبایی..
دلتنگِ اشکی سرد، با چشمِ شهلایی..

دلتنگِ بارانم، بارانی از احساس..
بر گُستری از عشق، با شوقِ زیبایی..

دلتنگِ بارانم، با دستهایی گرم..
بر گونه ای برفی، ازچشم دریایی..

دلتنگِ بارانم، بارانی از لبخند..
یا خوابکی آرام، شیرین و رویایی..

دلتنگِ بارانم، با چشمکی تابان..
از ساحلی روشن، تا دشت مینایی..

دلتنگِ بارانم، از آسمانی سبز
تا رودی از امید، در فصل شیدایی..

دلتنگِ بارانم، مانند دشتی زرد..
با تک درختی سبز، در اوج تنهایی..

خلوت دل

خلوت دل