توی این دنیای وانفسا, هر کسی یه دردی داره و یه جوری دلش رو خالی میکنه..
توی این دنیای وانفسا, هر کسی یه دردی داره و یه جوری دلش رو خالی میکنه..
دوشنبه ۲۷ دی ماه سال هزار و سیصد و نود و پنج..
حقیقتش هنوز نمی دانم ناچاری یا دچار!
کوچیک که بودیم چه دلای بزرگی داشتیم.. حالا که بزرگیم, چه دلای کوچیکی!
تو از رنجهای من برای فراموش کردنت چیزی نمی دانی. هیچ کس نمی داند.
عاقبت یار که جانم به جهان بود برفت.