تو معجزه ی بی نظیرِ پروردگار و بهانه ی آفرینشِ روزگاری.
رحمتِ خدایی که بر زمین نازل شدی، تا در احساسِ خُفتِه ی خاک، بذرِ مهربانی بپاشی.
که دوست داشتن را پرورش دهی و عشق را درو کنی.
خلق شدی تا به گلبرگها، لطافتِ دستانت را ببخشی و به شب بوها عطرِ نفسهایت را.
مادر، تو هستی که زندگی جریان دارد.
به شوقِ بودنِ توست، که خورشید طلوع را تکرار میکند و زمین چرخیدن را.
بانوی بهشت، دلخوشیِ یک دنیا به گرمای نفسهای توست.
لبخند بزن که امروز ستاره ها بودنت را جشن گرفته اند.
فرشته ی آسمانی، روزت مبارک.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یازده − 2 =