وقتـی که دلـــــــت
یک جـورِ خــاص می گیـــرد
وقتـی که دیگـــر لبخنـــــد از روی گونــــه هایت محـو می شـود
وقتـی که مجبــــــور به انتخــابی دیگـر می شــوی
وقتـی پـا روی دل می گــذاری
وقتـی می دانـی راهـی که به بــی راهــــه می رود
ادامـــه دادنَش سخـــــت تر از دل کنـدن اسـت
یـک جــور خاصــی می شِکَـنـــی
منتظــر هیــچ بهــــانه ای نیستـــی
نه ترانــــه ای
نه بـــرف و بـــارانی
نه سکانـــسِ عاشقـــــــــــــانه ای
و نه زمـــان و مکـانی
که تـــو را یـــادِ روزهـــــــــــــای خوشــت بیـــاندازد
بهانـــه خـودِ تـوست
تویـی که عُمـــرت را
بـرای ثــانیه به ثانـیه ی ِ لحظــه هایی گذاشتـــی
که می تـوانســت عاشقــــــانه به یـایـان برســـد
امــا نرسیـــــــــد
بهــــــانه
آیینـــــه ایست که هــر روز جوانــیِ از دســت رفتـــــه ات را به رُخ می کشــد
امـا تـو ای بـــاران!
تـــو بیـا …
که دســت در دســت هـم ایـن روزهـــای پـایـانیِ بهــاری با آوای بـــارانیت قـــدم بزنیــم
بیـا که هـــــــوای ِ دل تـــو همچــون دل مـــــــــن
سخــت گرفتـه است
بیـا تا زیــر نَـم نَـم قطـــره های آبـــی رنگـــــــت
عاشقــــانه گریــه کنــــــــــــــــــــــــــم
بیـا تا بیــد مجنــونِ کوچـه بــاغِ عشـــــــــــــــق
حــالِ مـنِ دل شکستـــه را
در گـــوشِ بــادها زمزمــــــه کنـد
و بــادها چنـان بـــــــــــــوزد
که ابـــرهای خاطـره را رو به ســویِ آسمـــانِ فرامـــــــــــــــوشی گیــج کنـد
آن چنــان که هیــــــــچ خاطــره ای
سقــف شیـــروانیِ خلـــــوتِ دلــــــــم را خیــس نکنـد
ای بــاران بهــاری !
می دانـــم …
مـــن و او ” مـــا ” نشدیــم
امــا تــــــــو ببـار
عاشقــــــــــــــــــــــــــــــانه اش کـُن
بگـذار در آغـــــــــوشِ تـــو خیــس شـوم
بگـذار زیـرِ بوســـه های عاشقـــــانه ات
دلتنگـــــــی هـایم ارضـــا شَـــــوَد
بگـذار در وسعـــتِ بـــی انتهــــــای آسمـــانی که
از آن می بـــاری
بُغـــــــــــض های چند سالــــه ام را خــــالی کنـم
ببـار ای بــاران بهــاری
ببـــار ..
ببـار که مــن و جــــــاده سخــت دلتنگیــــــم
دلتنگــــــــــِ خودمـــان
دلتنگـــــــِ ایـن مـنی که دیگـر ” مـــن ” نمی شـــــود
قالب وبلاگ
گالری عکس
دریافت همین آهنگ
بدون دیدگاه