خلوت دل

اولین روزِ بعدِ رفتنِ توست.. و چه تنهاییِ غم انگیزی.. بعد از آن لحظه های سبزِ بهار.. چه خزانی، چه زردِ پاییزی..

چشمهایت همه چیز من است … بوته ی خیس چشمانت در نگاهم ریشه دواند و من آفریده شدم… میان فاصله ی غمگین چشمانمان …