خلوت دل

خواستم همسفر قلبم باشی نه یک رهگذر بی وفا!

به تو تقدیم ای عشقی که زخمت زخمِ کاری بود و بعد از سال ها هر شب برایم یادگاری بود به تو تقدیم این شعر پر از احساس تنهایی همین حسی که می دانی مساوی با خماری بود