بالاخره 14 فروردین از راه رسید. اونم 14 فروردین از نوع شنبه! البته من از پنجمِ فروردین، سرِ کارم حاضر بودم و مشکلی با امروز ندارم.
سخنرانیِ آخرِ سال
هفته ی دیگه همین موقع داریم آماده میشیم برای تحویلِ سال. باورت میشه؟ یه سالِ دیگه هم گذشت. اما خدا وکیلی این سالِ 99 هم از اون سالها بودا! حسابی از خجالتِ همه در اومد!
گمان میکنم
قلم روی کاغذ چرخید و چرخید. بی مقصد بود قلمم. چه مینوشت؟ گمان میکنم از تو مینوشت.
برای او که امروز آمد و چند روز پیش رفت
تمامِ ترانه هایم، ترنمِ یادِ توست و تمامِ نفسهایم، خلاصه در نفسهای توست.
مادرم، دوستت دارم
مادر، آن هنگام که درخشش چشمانت را در آسمانِ زندگی ام میبینم، آن هنگام که جوششِ چشمه ی چشمت را، در سراشیبیِ صورتِ زیبایت برانداز میکنم، زمانی که به یاد می آورم، چگونه در جستجوی آغوشِ پر مهرت هجمِ خالیِ…
از احوالاتِ این روزها تا تغییراتی توی سایت
بیشتر از یک ماهه که چیزی پست نکردم.. راستش منتظر بودم تا کارهای تعمیری و تغییراتی که میخواستم توی سایت بدم، تموم بشه و بعد اقدام به نوشتن پست کنم، اما ظاهرا این قصه سرِ دراز داره و هنوز نمیدونم…
پاییزِ غریب
امسال چه غریب بود پاییز! انگاری هیچکس ازش استقبال نکرد و حالا هم که میخواد بِرِه هیچکس واسه بدرقه نِمیره.. کسی نیست که یه کاسه آب پشتِ سرش بریزه و بگه: خوش اومدی پاییز، زود برگرد، چشم به راهت می…
رادیو دلریش قسمت دوم
چِطِه پسر جون؟! باز کی داغت کرده اینهمه آتیشت تنده امشب؟! نصفِ شبی اومدی زبونِ گلایه ی ما رو باز کنی؟!
رادیو دلریش قسمت اول
مشدی کی بود میگفت دلگیره پاییز؟! اصلا قربونِ دهنش، راست میگفت خب!! دِ آخه این ملت خودشون رو به اون راه میزنن، از چی در برن؟! چه خبرِشونه هی ببین نارِنجیا رو، ببین نارِنگیا رو؟!
عجب پاییز میچسبد کنارِ تو
کنارم باش این پاییز، کنارم باش میترسم.. خزان را دوست دارم من.. ولی بی تو خیابان، کوچه ها، این شهر، این پاییز..! تو را بدجور کم دارند..